Verkiezingen in de VS voorbij: hoe zit het met het wereldwijde handelsbeleid?
De Verenigde Staten hebben gestemd. Wat vandaag, kort na de verkiezingen, al duidelijk is, is dat het volgende Amerikaanse presidentschap zal plaatsvinden in een geopolitiek verwarrende situatie waarin één ding boven alles uitsteekt: onzekerheid, die zal blijven leiden tot isolationisme. Betekent dit het einde van de globalisering? Heeft het idee van vrijhandel en samenwerking op de markten zijn nut verloren? En welke rol speelt Europa hierin? Burkhard Eling, CEO van DACHSER, vertelt wat hij belangrijk vindt bij het beheersen van wereldwijde handelsstromen in de toekomst.
In de logistieke sector denken we in afstanden. De afstand tussen ons hoofdkantoor in Kempten en het Witte Huis in Washington DC is hemelsbreed 6.800 kilometer. Dat is een lange weg. Maar wat er in het Witte Huis gebeurt, heeft geopolitieke rimpelingen die ook voor ons in Kempten duidelijk merkbaar zijn - en die een aanzienlijke invloed zullen hebben op onze bedrijfsactiviteiten.
Daarom hebben we de Amerikaanse verkiezingscampagne de afgelopen maanden op de voet gevolgd. Wat betekenen de Amerikaanse verkiezingen voor de wereldeconomie, voor de logistieke sector en voor ons bij DACHSER?
Wat blijft: Protectionisme
Hoe zal het Amerikaanse handelsbeleid er in de toekomst uitzien? Al voor de verkiezingen was het duidelijk dat, ongeacht wie uiteindelijk als winnaar over de finish zou komen, de tekenen in de richting van protectionisme zullen blijven wijzen. De redenen voor Amerika om zich af te schermen zijn niet alleen ideologisch van aard en ze zijn niet alleen in de VS te vinden. Ingrijpende economische transformaties, geopolitieke crises zoals in Oekraïne of het Midden-Oosten, het buitenlands beleid en het subsidiebeleid van China - dit alles is al jaren de drijvende kracht achter de escalatiespiraal van het handelsbeleid. Tarieven hebben al lang de plaats ingenomen van handelsovereenkomsten. In 2020 bedroeg het gemiddelde Amerikaanse tarief op goederen die uit China werden geïmporteerd bijvoorbeeld 19 procent. De regering Biden heeft niets gedaan om dit te veranderen. Gesteund door stimuleringsmaatregelen van de overheid, zoals de Inflation Reduction Act, is Amerika aan het herindustrialiseren.
Ingrijpende veranderingen, vooral in moeilijke tijden, vereisen op de lange termijn gerichte actie die gebaseerd is op gedeelde waarden en tegelijkertijd het nodige aanpassingsvermogen biedt.
“America First” wordt steeds meer ‘America Alone’. De dagen van grote vrijhandelsprojecten zijn voorbij.
Wat blijft: Wereldregio's zijn van elkaar afhankelijk
Als we echter naar de handelsstromen van de afgelopen jaren kijken, komt er een verrassend beeld naar voren: ondanks alle protectionistische tendensen, ondanks beschermende tarieven, embargo's en economische sancties, zijn wereldwijd de regio's nog steeds nauw met elkaar verbonden door middel van handelsbetrekkingen. Uiteindelijk heeft isolationisme er niet toe geleid dat de onderlinge afhankelijkheid tussen de regio's in de wereld is opgelost.
Ja, de directe handelsstromen tussen de VS en China nemen af. Maar de goederenstromen tussen Zuidoost-Azië en China en tussen de VS en Zuidoost-Azië nemen toe. Een klein voorbeeld: sinds 2016 hebben de VS hun import uit de Vietnamese computerindustrie verdrievoudigd. In dezelfde periode is de Chinese export naar Vietnam van machines en accessoires voor de productie van computers echter met 75 procent gestegen.
Nog even over China: ondanks alle inspanningen om te ontkoppelen of de risico's te verminderen, zijn de exportquota ook niet significant gedaald. De Britse publicatie “The Economist” analyseerde bijvoorbeeld de exportgegevens van 120 wereldwijd actieve productiebedrijven. Het resultaat: in ongeveer 20 sectoren - waaronder communicatieapparatuur en optische instrumenten - bedroeg het aandeel van China in de wereldwijde export in 2023 meer dan 50 procent. Iedereen die een strategie van “nearshoring” of “friendshoring” nastreeft, moet geduld hebben. Cijfers voor landen als Australië, die zich consequent terugtrekken uit China, laten zien dat het ongeveer 35 jaar zal duren voordat zelfs maar de helft van alle directe buitenlandse investeringen daar is teruggetrokken. Het is een misvatting om te denken dat functionerende supply chains op korte termijn elders kunnen worden opgezet, omdat de productie niet zomaar plotseling van China naar Taiwan, Noord-Afrika of Turkije kan worden verplaatst.
Wat blijft: Supply chain management als game changer
Wat zal het volgende Amerikaanse presidentschap de wereldhandel brengen? Een blik op de realiteit leert ons dat wereldwijd alle regio's met elkaar blijven handelen ondanks protectionisme en isolationisme, en dat de markten stabiel zijn gebleven ondanks alle politieke interventies. Dit is ook te danken aan het feit dat de logistiek erin geslaagd is om veerkrachtige netwerken op te zetten en uit te breiden. Met gestandaardiseerde processen, slimme IT-systemen en vooral de knowhow van werknemers. Het staat buiten kijf dat douanerechten de complexiteit en kostendruk verder zullen verhogen. Dat maakt het echter des te belangrijker om supply chains correct te beheren. Dit vermogen is niet alleen een game changer dankzij de Amerikaanse verkiezingen.
Reageer voorzichtig en behoedzaam
Ingrijpende veranderingen, vooral in moeilijke tijden, vereisen actie op lange termijn gebaseerd op gedeelde waarden en het nodige aanpassingsvermogen. Napoleon Bonaparte zei ooit dat “de kwelling van voorzorgsmaatregelen vaak groter is dan de gevaren die vermeden moeten worden”. Hij doelde hierbij zeker niet op wereldwijde supply chains - en toch is deze uitspraak ook van toepassing op de huidige situatie.
De VS heeft gestemd. We moeten niet in paniek raken of actie ondernemen, maar voorzichtig en behoedzaam reageren en kijken hoe de markten zich ontwikkelen. Anders zou de prijs van voorzorgsmaatregelen wel eens hoger kunnen uitvallen dan de gevolgen van de gevaren waartegen we ons proberen te beschermen.